Dag 12 - Yosemite, California.... Wat een pech!

Het HAD een lekker relaxed dagje moeten worden. Zo'n 2.5 uur van Yosemite af...
We zijn vroeg vertrokken, rond half acht. In de auto een KOA campground opgebeld om een reservering te maken. Nadat de reservering gemaakt was kwam ik erachter dat Diana de verkeerde KOA had gepakt, ver weg van Yosemite... Gelukkig wilden ze de reservering nog annuleren en hebben we een andere KOA kunnen boeken. Alleen deze zat aan de andere zijde van Yosemite, dus... ach wel ja... nog maar 4 uurtjes extra doorrijden....

Vlak bij Yosemite wilden we nog een Ghosttown (Bodie; uitgestorven stadje) bezoeken. Nadat we daar mijlen ver voor hadden omgereden, kwamen we erachter dat het asfalt ophield en dat we over een ZEER slecht wegdek verder moesten. Die gok durfden we niet aan. Dus toch maar achteruit en rechtsomkeer. En toen... KRAAAKKK... ik keek in mijn achteruitkijkspiegel en daar stond een bord waarop te lezen stond 'POTS' in spiegelbeeld... Verkeersbord krom, een paar krassen extra op de camper....

In Yosemite zijn we nog even bij een stromend beekje gestopt om te lunchen en hebben we ook nog even lekker een uurtje liggen zonnen bij een bergmeertje. De kinderen hebben daar even kunnen zwemmen en spelen met de bal.





















Daarna vol frisse moed weer op pad naar de campground. De wegen in Yosemite zijn erg smal en slecht. We zagen mooie beekjes, het zonnetje scheen lekker, grillige rotstaferelen. En zo slingerden we door het park heen. Totdat.... BOOOEEEMMM! Een ons naderende camper reed teveel naar het midden van de (smalle) weg en onze buitenspiegels klapten met volle vaart tegen elkaar aan. Die van ons was volledig aan gruzelementen... Buitenkast gescheurd, Het glas volledig weggeslagen... Je kunt niet makkelijk stoppen en keren in Yosemite, dus de enige mogelijkheid was al vloekend doorrijden. Zonder buitenspiegel (aan de bestuurderskant) kun je niets, maar dan ook niets zien als je in een camper rijdt. De binnenspiegel heeft immers geen functie (je kunt daar alleen mee naar binnen kijken in de camper). Je kunt ook niet naast je kijken aan de buitenkant. Bellen konden we ook niet omdat er geen ontvangst is in de bergen... Pfffhhhh. Wat een ellende. Uiteindelijk, met klamme handen, zijn we op de campground aangekomen.

Daar heb ik het verhuurbedrijf gebeld. Alle schade is voor onszelf (eigen risico van $1000). Het beste is nu om een stukje glas te kopen en dit vast te tapen aan de gebroken kast van de buitenspiegel zodat we toch nog wat zien. En dan kijken of we op onze verdere reis nog ergens in de buurt van een service center kunnen komen.

Wat een dag, wat een dag!